"Καχεκτικά" είναι τα μύδια που παράγονται στη χώρα μας

"Καχεκτικά" είναι τα μύδια που παράγονται στη χώρα μας, σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Τεχνολογίας Αλιείας & Υδατοκαλλιεργειών του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, λόγω της εντατικοποίησης της καλλιέργειας και των λανθασμένων διαχειριστικών πρακτικών, δεν ακολουθούνται οι ενδεδειγμένοι, επιστημονικά, μέθοδοι για τη σωστή ανάπτυξή τους. Έτσι, τα μύδια να είναι μεν βρώσιμα, αλλά το "σώμα" μέσα στο κέλυφος να είναι μικρό.

Στην έρευνα, "Η Μυδοκαλλιέργεια στην Ελλάδα. Μισός αιώνας εμπειρία και μελλοντική προοπτική της", "για πρώτη φορά γίνεται ανασκόπηση της εξέλιξης της δραστηριότητας από άποψη διαχείρισης της μυδοκαλλιέργειας σε βάθος πενηνταετίας, επισημαίνονται τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά και διαχειριστικά προβλήματά της και δίνεται η μελλοντική προοπτική του κλάδου".

Οι λανθασμένες διαχειριστικές πρακτικές των μυδοκαλλιεργητών, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, οδηγούν σε μείωση της παραγωγής αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ερευνήτρια, Σοφία Μητσούδη, στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, οι μυδοκαλλιεργητές έχουν την εσφαλμένη άποψη ότι όσo πιο πολλές αρμαθιές βάζουν, τόσα πιο πολλά μύδια θα παράγουν.

"Για να καταλάβετε, η εθνική νομοθεσία προβλέπει ότι η απόσταση μεταξύ των αρμαθιών θα πρέπει να είναι ≥ 50 cm, το μήκος της αρμαθιάς < 4 m και το βάρος αρμαθιάς δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 15 kg/m . Στην πράξη, όμως, οι καλλιεργητές τηρούν γενικά μόνο το μήκος της αρμαθιάς ενώ η πυκνή τοποθέτησή τους δημιουργεί παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του νερού, συντελώντας έτσι στην καχεκτική ανάπτυξη των μυδιών" εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μητσούδη.

Οι μελετητές τονίζουν ότι, "η ανάπτυξη της μυδοκαλλιέργειας έγινε χωρίς έγκαιρη επιστημονική και θεσμική υποστήριξη με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει χρονίζοντα σοβαρά προβλήματα ο κλάδος, όπως οργανωτικά, θεσμικά, επιστημονικά, περιβαλλοντικά και διαχειριστικά". Οι επικείμενες εγκρίσεις Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατο (οστρακο-) καλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) που ήδη έχουν καθυστερήσει δεκαετίες, θα μπορέσουν να βελτιώσουν ορισμένα οργανωτικά θέματα.

Ο σχεδιασμός τους, όμως, για τον αριθμό και τη θέση των μονάδων που θα λειτουργήσουν και οι πιο κατάλληλες διαχειριστικές πρακτικές που θα πρέπει να υιοθετηθούν, μπορεί και πρέπει να προσδιοριστούν για κάθε Π.Ο.Α.Υ. βάσει του υδροδυναμικού μοντέλου, των τροφικών διαθεσίμων και τη φέρουσα ικανότητα της κάθε περιοχής.