Για μια θέση στο χωράφι

Της ANNΑΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ

(arampatzi@paragogi.net)

Η εποχή που Έλληνες δεν αναζητούν πλέον μαγικές λύσεις έφτασε. Η επίπλαστη ευημερία των τελευταίων ετών που απομάκρυνε τον πρωτογενή τομέα παραγωγής από τις επιλογές εργασίας των ανθρώπων, ως κάτι υποδεέστερο, έχει παρέλθει και αυτό φαίνεται. Προ τριετίας, τα κανάλια βοούσαν στην είδηση ότι ελάχιστοι Έλληνες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ενός Συνεταιρισμού που αναζητούσε εργάτες για την περίοδο της συγκομιδής και σήμερα, πλέον, συμβαίνει το αντίθετο.

Μια διαφωνία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γιάννουλης στη Λάρισα με τους εργάτες γης που απασχολούσε, στάθηκε η αφορμή για να δεχθούν περίπου 400 αιτήσεις για εργασία από Έλληνες όλων των ηλικιών και επαγγελμάτων. Όπως εξηγεί στην «Παραγωγή» ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, κ. Δημήτρης Λεωνιδάκης, στις αρχές του μήνα και ενώ οι εργάτες τους δούλευαν κανονικά στα χωράφια, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε στάση εργασίας, διεκδικώντας επτάωρη εργασία, από οκτάωρη που είχαν συμφωνήσει, με τα ίδια χρήματα, το εργόσημο των 30 ευρώ.

Τότε, αν και διστακτικά στην αρχή, έβαλαν αγγελία σε τοπική εφημερίδα ζητώντας εργάτες. Μέσα στις 3 πρώτες μέρες προσήλθαν στον Συνεταιρισμό 250 άνθρωποι που έψαχναν δουλειά, ενώ ο αριθμός μέχρι σήμερα έχει φτάσει τους 450. Το 90% αυτών είναι Έλληνες κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου. «Αυτή στιγμή απασχολούνται περίπου 40 άτομα για εργασίες όπως σκάλισμα και αραίωμα. Σύντομα όμως ξεκινά η συγκομιδή και πιστεύουμε πως περίπου 80-100 άτομα θα μπορέσουν να κάνουν κάποια μεροκάματα», σημειώνει ο κ. Λεωνιδάκης, εκτιμώντας, παράλληλα, πως «δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε για το αυτονόητο».

Σημειώνει πως αν και τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες εργάτες ήταν πολύ λίγοι, το χωράφι είναι μεγάλο «σχολείο», καθώς είναι κοπιαστική δουλειά και τα χρήματα που κερδίζονται από εκεί, αποκτούν μεγάλη αξία. «Παράλληλα, αυτά τα χρήματα, δεν θα φύγουν στο εξωτερικό, θα πέσουν και πάλι στην τοπική οικονομία, οι εργάτες αυτοί θα ψωνίσουν με αυτά τα χρήματα», σημειώνει ο κ. Λεωνιδάκης για αναλογιστεί στη συνέχεια το τί θα γινόταν εάν εφαρμοζόταν η ίδια πρακτική και σε περιοχές με μεγαλύτερους Συνεταιρισμούς. Άλλωστε, ήδη, μεγάλος Συνεταιρισμός της περιοχής έχει ζητήσει τα στοιχεία όσων έκαναν αίτηση στον Α.Σ. Γιάννουλης για να προσλάβουν κόσμο από τους αιτούντες.

«Μπορεί οι εργάτες αυτοί να μην είναι τόσο έμπειροι, αλλά υπάρχει θέληση και καλύτερη επικοινωνία», σημειώνει ο κ. Λεωνιδάκης.

Άλλαξε το σκηνικό και στη Bέροια

Πριν από 3 χρόνια περίπου, η Venus Growers, ένας από τους μεγαλύτερους Συνεταιρισμούς της χώρας, με έδρα τη Βέροια, αναζήτησε εργάτες για τα χωράφια της. Τότε, είχε γίνει ντόρος με το πόσοι λίγοι ήταν οι Έλληνες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συνεταιρισμού.

Σήμερα, σιγά-σιγά το σκηνικό αλλάζει. Ακόμα κι αν δεν συρρέουν για να δουλέψουν στα χωράφια του Συνεταιρισμού, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για μια θέση στα συνεταιριστικά κονσερβοποιία τους. Φέτος είναι ιδιαιτέρως αυξημένος ο αριθμός των αιτήσεων για εργασία 2 μηνών στα μεταποιητήρια. Οι αιτήσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό και όσοι προσληφθούν θα πιάσουν δουλειά στα τρία συνεταιριστικά εργοστάσια από τις 10 Ιουλίου. Οι εποχικές θέσεις εργασίας φτάνουν τις 1.800.

Γιατί είναι ακόμα «μακριά» τα χωράφια

Κατά τον σύμβουλο της Venus Growers, κ. Χρήστο Γιαννακάκη, ο λόγος που ακόμα δεν υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για δουλειά στα χωράφια είναι πολύ απλός: Δεν υπάρχει οργάνωση. Δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα υποβολής αιτήσεων για δουλειά στα χωράφια και έτσι οι όποιοι ενδιαφερόμενοι δεν ξέρουν που να ψάξουν, που να απευθυνθούν. «Θα πρέπει να στηθεί ένα γραφείο ευρέσεως εργασίας για τους εργάτες γης στους δήμους, να γίνονται αιτήσεις μέσω ΚΕΠ, να υπάρχει ένα σύστημα συγκέντρωσης αιτήσεων», υπογραμμίζει ο κ. Γιαννακάκης.

Να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής, οι μεγάλοι Συνεταιρισμοί βασίζονται στους μετακλητούς εργάτες γης. Άλλωστε, το υπάρχον σύστημα για την απασχόληση των ατόμων αυτών αναμένεται να βελτιωθεί άμεσα. Με την ψήφιση του νέου νόμου για την ιθαγένεια, θα μειωθεί το κόστος απασχόλησής τους και θα υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία.