Τελευταία ευκαιρία για τη συνεταιριστική πίστη;

Της Βούλας Μαλαίνου

Τελευταία ευκαιρία για την εγχώρια συνεταιριστική πίστη, που «βλέπει» το όραμά της να «σβήνει», είναι η απορρόφηση της Πανελλήνιας Τράπεζας από την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία έχει ως προτεραιότητά της τον πρωτογενή τομέα, στηρίζοντας τα προγράμματα συμβολαιακής γεωργίας.

Το όλο «μυστήριο» γύρω από το τι μέλλει γενέσθαι με την Πανελλήνια, αφότου «ναυάγησε» το σχέδιο της άλλοτε Tρόικας για συγκέντρωση του συνεταιριστικού κλάδου υπό την Τράπεζα, λύθηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν από κοινού η Τράπεζα της Ελλάδος και η κυβέρνηση αποφάσισαν την εκκαθάρισή της, με τη δημιουργία μίας μεταβατικής τράπεζας και την ταυτόχρονη πώλησή της σε μία από τις τέσσερις συστημικές.

Οι διοικήσεις των Πειραιώς, Eurobank, Εθνική και Alpha κλήθηκαν να καταθέσουν προσφορά για την εξαγορά της Πανελλήνιας. Οι δύο πρώτες έδωσαν, οι άλλες δύο όχι. Το τίμημα του ομίλου του Μιχάλη Σάλλα φέρεται να ήταν υψηλότερο, άρα η Πανελλήνια «πέρασε» στην Πειραιώς και μάλιστα υπό συνοπτικές διαδικασίες, καθώς η Τράπεζα δεν κατόρθωσε τελικά να καλύψει τις κεφαλαιακές της ανάγκες ύψους 170 εκατ. ευρώ .

Το παρασκήνιο «έτρεξε» αθόρυβα… και σύμφωνα με πληροφορίες η συμφωνία έχει «κλειδώσει» και με τη «βούλα». Η Τράπεζα «σπάει» σε δύο κομμάτια, με βάση το μοντέλο της πρώην ΑΤΕbank. Στο υγιές κομμάτι, το οποίο και απορροφά η Πειραιώς, θα περάσει το καλό χαρτοφυλάκιο και το προσωπικό. Στόχος είναι εν μέσω τόσο δύσκολων καιρών, πόσω μάλλον για το μικρών δυνατοτήτων συνεταιριστικό κλάδο, να μην «χαθούν» οι καταθέσεις.

Στο «κακό» κομμάτι, στη λεγόμενη «bad bank» θα περάσουν τα επισφαλή δάνεια . Αυτή θα βρεθεί υπό εκκαθάριση. Ο ειδικός εκκαθαριστής θα επιλεχθεί από το Δημόσιο .

Για την περίπτωση της Πανελλήνιας είχαν ακουστεί πολλά σενάρια. Το τελευταίο χρονικό διάστημα πληροφορίες ήθελαν μεγάλα αμερικανικά funds να είχαν προσεγγίσει την Τράπεζα, στο πλαίσιο του σημαντικού ενδιαφέροντος για επενδύσεις στα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα περί τριπλής συγχώνευσης ήταν ένα άλλο σενάριο, το οποίο «γεννήθηκε» με τον διορισμό του κ. Γιάννη Στουρνάρα στην ηγεσία της ΤτΕ. Παράγοντες της συνεταιριστικής πίστης είχαν ικανοποιηθεί ιδιαίτερα από αυτή την εξέλιξη, ελπίζοντας πως ο νέος διοικητής θα κάνει ό,τι μπορεί για να βγει ο κλάδος από το αδιέξοδο.

Το πρόβλημα της Πανελλήνιας ήταν γνωστό. Η οικονομική «ασφυξία», η μείωση των καταθέσεων και η εξάρτηση των τραπεζών από τον έκτακτο μηχανισμό στήριξης της ΤτΕ, ELA, οδήγησαν στη λύση της απορρόφησής της από την Τράπεζα Πειραιώς.

Στην Πειραιώς θα μεταβιβαστούν καταθέσεις ύψους 500 εκατ. ευρώ, καθώς και το δίκτυο των 26 καταστημάτων, ενώ θα απορροφηθεί το προσωπικό των 160 εργαζομένων. Με βάση τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Τράπεζας το 2013, το ενεργητικό της διαμορφώθηκε στα 749 εκατ. ευρώ και τα ίδια κεφάλαια στα 50 εκατ. ευρώ, ενώ καταγράφηκαν ζημίες 12,6 εκατ. ευρώ.

Και τώρα, τί;

Μετά το γερό «ξεσκαρτάρισμα» το 2013 με τα πρώτα «λουκέτα» που μπήκαν και ύστερα από τις διαδοχικές ανακεφαλαιοποιήσεις των συστημικών, ο συνεταιριστικός κλάδος λίγο και «αναθάρρησε» και ξεκίνησαν να γίνονται μεγαλόπνοα σχέδια. Αυτά εν τέλει έληξαν άδοξα, δεδομένης της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Στόχος της συνεταιριστικής πίστης ήταν πάντα να διαδραματίσει έναν πιο σημαντικό ρόλο στον εγχώριο χρηματοπιστωτικό κλάδο. Κύκλοι του υποστήριζαν κατά τη διάρκεια των όλων «ζυμώσεων» πως οι συνεταιριστικές τράπεζες θα μπορούσαν να σώσουν την «παρτίδα».

Το ζήτημα είναι αν από ’δω και στο εξής θα υπάρξουν μέτρα για την ενίσχυση αυτού του πιστωτικού συνεταιριστικού κινήματος, με στόχο την υγιή χρηματοδότηση των μικρομεσαίων τοπικών «ομάδων».

Σημειώνεται πως το 2012 μεταφέρθηκαν στην Εθνική οι καταθέσεις των συνεταιριστικών τραπεζών Αχαϊκή, Λαμίας, Λέσβου-Λήμνου και το 2013 στην Alpha Bank των συνεταιριστικών Δυτικής Μακεδονίας, Δωδεκανήσου και Ευβοίας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εν λειτουργία δέκα συνεταιριστικές τράπεζες και οι κεφαλαιακές τους ανάγκες αναμένεται να εκτιμηθούν ως το τέλος του 2015.