Η Venus Growers μαθαίνει Ινδικά

Της ΑΝΝΑΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ

(arampatzi@paragogi.net)

Στο… χολ, λίγο πριν την είσοδο σε μια νέα τεράστια αγορά, αυτή της Ινδίας, βρίσκεται στα γενέθλιά της η Venus Growers. Η συνεταιριστική επιχείρηση φέτος γίνεται 50 χρονών και το γιορτάζει καταστρώνοντας τα σχέδιά της για το «άνοιγμα» που θα την κάνει ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο εξωστρεφή.

Την είσοδό της στην ινδική αγορά «στρώνει» η Venus Growers. Ο Συνεταιρισμός από τη Βόρεια Ελλάδα έχει ξεκινήσει την έρευνα εδώ και ένα χρόνο για τις προοπτικές εισόδου της στην αγορά αυτή με την κομπόστα ροδάκινου και αν και είναι πρόκληση, φαίνεται πως θα την αποδεχτούν. Παρά τις όποιες δυσκολίες που ενέχει το εγχείρημα, το μέγεθος της Ινδίας και το τεράστιο δυνάμει καταναλωτικό κοινό, είναι παράγοντες που συνηγορούν στην απόφασή τους.

«Στην Ινδία δεν υπάρχουν εμπορικές δομές, όπως σε άλλα ανεπτυγμένα κράτη. Είναι όπως η Κίνα πριν από μερικά χρόνια», σημειώνει στην «Παραγωγή» ο κ. Στέλιος Θεοδουλίδης, Διευθυντής Πωλήσεων και Παραγωγής της Venus Growers. Ωστόσο, ο ίδιος προσθέτει πως η δυνατότητα απορρόφησης των προϊόντων τους είναι μεγάλη. Σχεδόν το 5%-10% της παραγωγής ελληνικού ροδάκινου θα μπορούσε να καταλήξει στη χώρα αυτή. Στόχος τους, είναι οι πλούσιοι, η «ελίτ» της ινδικής κοινωνίας. Σε αριθμούς, όπως και στην Κίνα έτσι και στην Ινδία, η κοινωνική τάξη αυτή είναι «όσο μια Ευρώπη». Επιπλέον, βασικό πλεονέκτημα είναι πως η Ινδία δεν έχει καθόλου παραγωγή ροδάκινου.

Στη φάση αυτή η Venus ελέγχει τους επίδοξους εμπορικούς της εταίρους. Τσεκάρει την οικονομική τους βάση, κατά πόσο θα μπορούν να τους πληρώσουν το προϊόν και αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας, ιδίως γιατί προς τη χώρα αυτή δεν μπορούν να ασφαλίσουν την εξαγωγή τους, δεν καλύπτεται ο κίνδυνος ούτε από την κρατική, ούτε από τις ιδιωτικές εταιρείες. Επιπλέον, αναζητούν λύση στο θέμα των μεταφορών, τα logistics. Το προϊόν θα φτάσει σε λιμάνι της Ινδίας και από εκεί πρέπει να βρεθεί το μέσο για να φτάσει στα καταστήματα. Από τις δυσκολίες δεν μπορούσε να λείπει το θέμα των δασμών που, σύμφωνα με τον κ. Θεοδουλίδη, ξεπερνούν το 20% και είναι κάτι που θα έπρεπε να το δει η ΕΕ. «Ωστόσο, ακόμα και έτσι, με τέτοια επιβάρυνση στην τιμή, το προϊόν μπορεί να πουληθεί», τονίζει χαρακτηριστικά ο ίδιος. Όπως και να ’χει, το διερευνητικό στάδιο θα διαρκέσει ακόμα ένα εξάμηνο περίπου.

Σχεδόν όλα εξάγονται

Η Venus Growers δεν έχει μεγάλη σχέση με την ελληνική αγορά. Σχεδόν εξ’ ολοκλήρου ο τζίρος προέρχεται από τις εξαγωγές. Τα προϊόντα της, από το νωπό ροδάκινο μέχρι την κομπόστα και το μιξ φρούτων, ταξιδεύουν σε πάνω από 25 χώρες του κόσμου. Ξεκινούν τις εμπορικές τους σχέσεις πρώτα με το ροδάκινο και μετά ακολουθούν τα υπόλοιπα, όπως η φρουτοσαλάτα τους, που ευθύνεται για το 35% με 40% του τζίρου τους.

Ο Συνεταιρισμός έχει δυναμικότητα μεταποίησης 50.000 τόνων ροδάκινου και επεξεργάζεται 45.000. «Υπάρχουν δηλαδή, περιθώρια επέκτασης. Και είναι κάτι που επιδιώκουμε, έχουμε ευθύνη απέναντι στους παραγωγούς, να τους βοηθήσουμε να επεκτείνουν την παραγωγή τους, αλλά και να κρατήσουμε τους νέους», σημειώνει ο κ. Θεοδουλίδης.

H Venus μέσα στο χρόνο

Η Venus Growers ξεκίνησε το 1964 ως κοινοπραξία παραγωγών. Οι παραγωγοί ήταν 15 από όλο τον Νομό. Τα αποτελέσματα της πρώτης χρονιάς ξεπέρασαν κάθε προσδοκία και τον δεύτερο χρόνο τα μέλη γίνονται 54, τον επόμενο 83, ενώ το ενδιαφέρον των παραγωγών να συμμετάσχουν ήταν συνεχές και αυξανόμενο.

Στη διετία 1966-1968 ολοκληρώνονται οι δικές της εγκαταστάσεις ψυγείων διαλογητηρίων με ίδια κεφαλαία. Το 1975 η Venus ξεφεύγει πλέον από τους αρχικούς της στόχους και γίνεται πρωταγωνίστρια στις εξαγωγές των νωπών, διακινώντας με προμήθεια, σημαντικές ποσότητες και μη μελών της. Το καταστατικό της αποτελεί τη βάση λειτουργίας των κοινοπραξιών εκείνης της εποχής.

Το 1983 η VENUS και οι κοινοπραξίες παραγωγών, λόγω των κινήτρων που δίνονται στις συνεταιριστικές οργανώσεις και της τροποποίησης του συνεταιριστικού νόμου, παίρνουν και τυπικά τη μορφή του Συνεταιρισμού. Το 1989 εισέρχεται στη μεταποίηση και μετά από συστηματική προσπάθεια τριών ετών λειτουργεί το κονσερβοποιείο. Από την πρώτη κιόλας χρονιά έρχονται οι διακρίσεις για τη μοναδική ποιότητα των προϊόντων.

Το 1998 αποκτά και το δεύτερο «παιδί» της. Αγοράζει το εργοστάσιο της Ε. ΒΙ. ΚΟΝ A.E. στην Αλεξάνδρεια και το εκσυγχρονίζει πλήρως. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι εγκαταστάσεις της στη Βέροια και την Αλεξάνδρεια να είναι οι μεγαλύτερες στον κλάδο. Τα μέλη του Συνεταιρισμού σήμερα κυμαίνονται στα 650 φυσικά πρόσωπα και 10 νομικά πρόσωπα (Συνεταιρισμοί). Σήμερα πρωταγωνιστεί παγκοσμίως στα κονσερβοποιημένα φρούτα.