Πάνω βαμβάκι-τομάτα, κάτω καλαμπόκι

Του ΝΙΚΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ

(filippidis@paragogi.net)

Σε «παιχνίδι» για προνοητικούς και καλούς γνώστες των διακυμάνσεων στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων, εξελίχτηκε η φετινή εαρινή σπορά.

Οι παραγωγοί, σε μια εποχή όπου η οικονομική δυσπραγία δεν επιτρέπει την παραμικρή απόκλιση στο κόστος παραγωγής και τα περιθώρια κέρδους είναι πλέον οριακά, ακολουθούν αμυντική τακτική, επιλέγοντας την «ασφάλεια» της διασποράς κινδύνου με την ταυτόχρονη καλλιέργεια διαφορετικών προϊόντων.

Πλέον η τακτική των προηγούμενων δεκαετιών, που βασιζόταν στην τιμή που σημείωσε το κάθε προϊόν την προηγούμενη χρονιά, έχει επίσης αποδειχθεί στην πράξη «κακός σύμβουλος», ειδικά σε καλλιέργειες όπως η πατάτα και το κρεμμύδι, όπου δύσκολα η πορεία των τιμών που «έπιασε» τη μια χρονιά επαναλαμβάνεται και την επόμενη.

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, δεν είναι λίγοι οι αγρότες που ο προγραμματισμός τους επικεντρώθηκε στην καλλιέργεια εκείνη που μπορεί να υποστηριχθεί με τις μικρότερες δυνατές ανάγκες σε κόστη εισροών. Μάλιστα, γεωπόνοι εκτιμούν πως κινδυνεύουν φέτος να μείνουν ακαλλιέργητες εκτάσεις, που ανέρχονται ακόμη και στο 30% των εαρινών αροτραίων (σιτηρά, τεύτλα κ.λπ.), με ό,τι αυτό συνεπάγεται, στην προσπάθεια που καταβάλλει η χώρα να καταστεί αυτάρκης σε αγροδιατροφικά προϊόντα και να κλείσει την «ψαλίδα» στο ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών.

Πάντως, ανεξάρτητα από αυτό το κλίμα, το βαμβάκι δείχνει να διατηρεί σταθερά το προβάδισμα στις εκτάσεις (πέρυσι υποχώρησαν στα 2,4 εκατ. στρέμματα, ωστόσο φέτος θα κινηθούν ανοδικά), ενώ ακολουθεί το σιτάρι φορτώνοντας εκτάσεις. Στους μεγάλους χαμένους μετά το περυσινό «στραπάτσο» συγκαταλέγεται το καλαμπόκι, το οποίο έχασε σημαντικό μέρος από τους επί χρόνια «πιστούς» του. Ωστόσο, το φετινό «παιχνίδι» των ανοιξιάτικων καλλιεργειών θα καθοριστεί από τις μικρότερες καλλιέργειες, όπως τα ζαχαρότευτλα, η βιομηχανική τομάτα και ο ηλίανθος.

Μάλιστα, παρότι η τομάτα δείχνει πρόθεση για περισσότερα στρέμματα φέτος, βοηθούμενη από τις συμφωνίες –όπως αυτή του Αγροτικού Συνεταιρισμού Θεσσαλών Τοματοπαραγωγών «ΘΕΣΤΟ» και της εταιρείας μεταποίησης Νομικός–, τη διαφορά φαίνεται ότι θα κάνει ο ηλίανθος και αυτό γιατί ως καλλιέργεια χαμηλών εισροών (το κόστος παραγωγής υπολογίζεται στο 1/3 του κόστους σε βαμβάκι, καλαμπόκι) δείχνει να αυξάνει τις εκτάσεις (περί τα 770.000 στρέμματα), παρά τα προβλήματα πληρωμών από τις βιομηχανίες βιοντίζελ κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Πέρυσι καλλιεργήθηκαν πάνω από 740.000 στρέμματα, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Οι εκτάσεις αυξάνονται κάθε χρόνο από το 2006, καθώς όλη η παραγωγή απορροφάται από τις εγχώριες βιομηχανίες παρασκευής βιοκαυσίμων με καλές τιμές μέσω συμβολαίων.

Διαβάστε περισσότερα στην "Παραγωγή" που κυκλοφορεί αυτό το Σάββατο