Αντώνης Βεκρής: Από την Αμοργό στις αγορές του κόσμου

Η Αμοργός είναι εκτός από τόπος καταγωγής και η μεγάλη του αγάπη. Και κάθε φορά που επισκέπτεται το νησί ο 65χρονος Αντώνης Βεκρής, παρατηρεί, σχεδιάζει και ονειρεύεται νέα προϊόντα που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Σε μια τέτοια επίσκεψή του στην Αμοργό παρατήρησε τις πολλές φραγκοσυκιές και τα φραγκόσυκα που σάπιζαν.

Εκεί πάνω ταξίδεψε ως… το Μεξικό και στους κάκτους από τους οποίους παράγεται η Τεκίλα. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι και από τις φραγκοσυκιές μπορεί να παραχθεί και στην Ελλάδα τεκίλα. Και άρχισε τα πειράματα, τα οποία απέδωσαν και ήδη είναι έτοιμος να διαθέσει στην αγορά την «Μεκίλα», αφού η τεκίλα είναι αποκλειστικό προϊόν του Μεξικού.

Ο κ. Βεκρής δεν ανακάλυψε μόνο την «Μεκίλα». Είναι ο άνθρωπος ο οποίος πρώτος στην χώρα μας παρασκεύασε το ρακόμελο, αντιγράφοντας στην ουσία μια παραδοσιακή συνταγή της μητέρας του και συνέχισε με γλυκά και διάφορα άλλα ποτά, τα οποία κυριαρχούν σε Ελλάδα και εξωτερικό. Και αν η κρίση προβληματίζει τους περισσότερους, αυτός επιμένει να κάνει σχέδια για ένα τυροκομείο, ένα ποτοποιείο, αλλά και ένα ενυδρείο στην Αμοργό.

Η λογική του απλή: «Στην ελληνική φύση μπορείς να βρεις πρώτες ύλες που τις περισσότερες φορές σαπίζουν και μένουν ανεκμετάλλευτες. Αυτές οι ύλες (σύκα, βότανα, άγριοι καρποί και δεκάδες άλλα) που με λίγη φαντασία και την κατάλληλη επεξεργασία, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την δημιουργία νέων προϊόντων τα οποία μπορούν να διατεθούν εύκολα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μάλιστα σε αυτή την περίοδο, η αξιοποίηση των προϊόντων της ελληνικής φύσης είναι κάτι περισσότερο από ανάγκη», λέει στην «ΠαραγωΓΗ» ο κ.Βεκρής.

Άλλωστε ο ίδιος έτσι απλά σκέφτηκε, όταν άρχισε να ταλαιπωρεί… την κουζίνα του με διάφορα πειράματα. Κάπου εκεί μεταξύ κουζίνας… και φαντασίας, πέτυχε ένα μίγμα με μέλι, ζάχαρη, γαρύφαλλο και ρακί που το ονόμασε «Αμόργιον Ρακόμελο» και το οποίο άρχισε να διαθέτει στην αγορά με κέντρο τον Άγιο Δημήτριο Αττικής όπου έστησε την ποτοποιία του. Εκεί σχεδίασε και το ρακόμελο με διάφορες γεύσεις όπως μαστίχα, λεμόνι και πορτοκάλι, αλλά και το οινόμελο το οποίο έφτασε μελετώντας την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας.

Από τον Άγιο Δημήτριο τα προϊόντα του, μέσω διεθνών εκθέσεων, έγιναν γνωστά σε Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία και Αμερική.

Και αφού ικανοποίησε τις ανησυχίες του περί ποτών, συμπλήρωσε την παραγωγή του στήνοντας και ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. Έτσι άρχισε να παρασκευάζει παστέλια μόνο από μέλι, λουκούμια με ρακόμελο, τριαντάφυλλο και με ρόδι.

Το ελπιδοφόρο στην όλη υπόθεση είναι ότι όλα όσα δημιούργησε ο κ. Βεκρής, τα δημιούργησε χωρίς δάνεια και επιδοτήσεις. «Η ίδρυση, η λειτουργία και το μέλλον μιας επιχείρησης δεν μπορεί να στηρίζεται στα δάνεια ή τις επιδοτήσεις. Χρειάζεται μεράκι και φαντασία, αλλά κυρίως οργάνωση στην διάθεση. Επίσης, θα πρέπει να εστιάσουμε στα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε τόπου. Να ανατρέξουμε στην παράδοση και να επιδιώξουμε να συνδυάσουμε το χθες με το σήμερα και το αύριο. Να επιδιώξουμε συνεργασίες με εκείνες τις δυνάμεις και τα πρόσωπα που θέλουν να δημιουργήσουν».

Ο κ. Βεκρής τονίζει πως «όλοι θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι αν δεν εξασφαλίσεις την διάθεση εκ των προτέρων και αν δεν παράγεις προϊόντα και όχι απλώς πρώτη ύλη δεν μπορείς να ελπίζεις σ’ ένα καλύτερο αύριο. Αυτή είναι η δική μου μικρή συμβουλή προς τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την παραγωγή».

Από ναυτικός… αλχημιστής

Ο κ. Αντώνης Βεκρής γεννήθηκε το 1947 στην Αμοργό. Σε ηλικία μόλις 16 χρόνων μπάρκαρε σε φορτηγό πλοίο που έκανε δρομολόγια στο Αιγαίο, για να καταλήξει λίγο αργότερα στην Αθήνα και στο εστιατόριο ΕΛΛΑΣ στην Ομόνοια ως βοηθός μάγειρα.

Στα 19 του εργάζεται σε διάφορα εστιατόρια σαν αρχιμάγειρας. Ένα επάγγελμα που τον βοήθησε σημαντικά στις επόμενες δραστηριότητες του.

Το 1969 άνοιξε δικό του εστιατόριο στον Άγιο Δημήτριο, ακολουθώντας παράλληλα το επάγγελμα του φωτογράφου. Σιγά-σιγά γίνεται ο πρώτος φωτογράφος με δικό του στούντιο για έγχρωμες φωτογραφίες και ο πρώτος που αρχίζει να πηγαίνει στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης να φωτογραφίζει θαμώνες και να τις παραδίδει σε λίγη ώρα.

Το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία βιοτεχνίας κορνιζών με νέες τεχνικές που «ανακάλυψε» ο ίδιος, αποκομίζοντας πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Στην πορεία γίνεται και εκδότης αφού εκδίδει την εφημερίδα «Αμοργός-Μικρές Κυκλάδες».

Τώρα το όνειρο του είναι να στήσει στην Αμοργό ένα μικρό τυροκομείο όπου θα παράγει προϊόντα από το γάλα του νησιού. Επίσης, να στήσει εκεί στο νησί του και μια ποτοποιία όπου θα παράγει την «Μεκίλα» και ένα ενυδρείο όπου ο επισκέπτης θα μπορεί και να ψαρεύει. Και για να μην αναγκάζεται -ο επισκέπτης- να ψάχνει καταλύματα σκέφτεται να χτίσει και ένα ξενοδοχείο! Ενώ, επεξεργάζεται και άλλες «δέκα ιδέες που έχουν σχέση με νέα προϊόντα και επενδύσεις».