Η καλύτερη χρονιά για τους καστανοπαραγωγούς

Η καστανιά είναι από τις καλλιέργειες που μπορούν να σου προσφέρουν εισόδημα έως και 700 ευρώ το στρέμμα. Παράλληλα, δεν απαιτεί ιδιαίτερες φροντίδες και ενδείκνυται για την αξιοποίηση παρατημένων χωραφιών.

Μία από τις καλύτερες χρονιές των τελευταίων δεκαετιών ήταν η φετινή για τους καστανοπαραγωγούς. Τα κάστανα στην Αγιά Λάρισας και σε άλλες περιοχές πουλήθηκαν στον έμπορο από 2 – 3,7 ευρώ το κιλό. Εκτός της ποιότητας των προϊόντων, φέτος σημαντική συμβολή στις «καλές πωλήσεις» είχαν οι Ιταλοί έμποροι.

Ωστόσο, το γεγονός ότι εξαγάγαμε στην Ιταλία μεγάλες ποσότητες, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν κάναμε εισαγωγές από άλλες χώρες. Έχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγουμε κάστανα από τη Βόρειο Κορέα, την Κίνα και τις ΗΠΑ. Και όλα αυτά σε μία περίοδο όπου η καστανιά μπορεί να συμβάλει στην αξιοποίηση εγκαταλειμμένων εκτάσεων, καθώς είναι μια καλλιέργεια, η οποία μπορεί να προσφέρει εισόδημα για τον παραγωγό, που μπορεί να κυμανθεί από 300 – 700 ευρώ το στρέμμα.

Η καστανιά για να αναπτυχθεί χρειάζεται έδαφος όξινο, σε υψόμετρο από 400 – 800 μέτρα, όπου βεβαίως υπάρχει άφθονο νερό.

Το δέντρο αρχίζει να αποδίδει καρπούς αφού περάσουν 3 χρόνια από τη φύτευσή του. Η διάρκεια ζωής της καστανιάς ξεπερνά τα 70 χρόνια. Ανά δέντρο μπορεί να δώσει έως και 30 κιλά προϊόν. Ένα στρέμμα για να καλυφθεί χρειάζεται 15 δέντρα, το καθένα από τα οποία κοστίζει 3 – 4 ευρώ.

Εκτός των δενδρυλλίων, που δεν ξεπερνούν τα 60 ευρώ, μεγάλο είναι το κόστος για την περίφραξη και το σύστημα άρδευσης, το οποίο μπορεί να φτάσει και τα 800 ευρώ.

Εκτός αυτών των εξόδων, τα οποία καλύπτουν πάγιες ανάγκες, το ετήσιο κόστος καλλιέργειας μπορεί να φτάσει τα 50 ευρώ ανά στρέμμα για λίπανση και φυτοπροστασία και τα 80 – 90 ευρώ για άρδευση, με το συνολικό κόστος εργασιών να φτάνει περίπου τα 300 ευρώ.

Φροντίδα

Η καστανιά, όπως και όλα τα ακρόδρυα (καρυδιά, αμυγδαλιά, φουντουκιά, φιστικιά), δεν απαιτεί καθημερινή παρουσία στο κτήμα, χρειάζεται όμως ως καλλιέργεια και οργώματα, κλάδεμα και βεβαίως συγκομιδή.

Είναι, δηλαδή, λάθος να νομίζουν κάποιοι που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια ότι αυτή γίνεται και χωρίς λίπανση.

Πάντως για τα ορεινά εδάφη η καστανιά μπορεί να αποδώσει για τρία χρόνια ακόμη και αν δεν λιπανθεί. Αυτό αποτελεί, ίσως, και το μεγάλο κίνητρο για όσους θέλουν να αξιοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους. Αυτοί, όμως, θα πρέπει να γνωρίζουν πως ίσως το μέγεθος του καρπού να μην είναι ιδιαίτερα εμπορεύσιμο.

Αντίθετα, σε περίπτωση που το δέντρο κλαδευτεί, λιπανθεί και ποτιστεί, τότε θα υπάρχει καλή παραγωγή και έσοδα για τον παραγωγό.

Σε «άνθιση» και πάλι

Σήμερα, τα στοιχεία για την καστανοκαλλιέργεια δεν είναι ενθαρρυντικά. Ενώ τις δεκαετίες του ’60 αλλά και του ’70 συνολικά η χώρα μας παρήγε 18.000 τόνους κάστανα, το 2005 η παραγωγή «έπεσε» μόλις στους 11.000 τόνους.

Ένας βασικός λόγος μείωσης της παραγωγής είναι ότι οι νέοι εγκατέλειψαν την επαρχία, αλλά και γιατί είναι η ασθένεια του «έλκους της καστανιάς», η οποία τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζεται πλέον με βιολογικό τρόπο, με αποτέλεσμα να έχουμε και πάλι αύξηση της παραγωγής.

Το ενδιαφέρον των Ιταλών χονδρεμπόρων είναι πλέον δεδομένο και αναμένεται να αυξηθεί τις επόμενες χρονιές, αφού η ασθένεια «σφήκα της καστανιάς» στη γειτονική χώρα, από το 2000 και μετά, έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο ύψος και την ποιότητα της παραγωγής.

Οι καστανοπαραγωγοί, ωστόσο, εκτός της Ιταλίας θα πρέπει να ασχοληθούν και με την μεταποίηση του προϊόντος. Γιατί και στην περίπτωση του κάστανου οι Έλληνες παραγωγοί το πωλούν στην Ιταλία και οι Ιταλοί είναι εκείνοι που το τυποποιούν, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα λάδια και τα δημητριακά.

Πάντως, σε δύο μήνες από τώρα, οι νέοι αγρότες θα κληθούν να καταθέσουν φακέλους για την ένταξή τους στα ειδικά προγράμματα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, οπότε έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν και σε αυτές τις καλλιέργειες και να προχωρήσουν στην τυποποίηση.