Ποιος είναι ο Έλληνας αγρότης της χρονιάς

Της ΑΝΝΑΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ

(arampatzi@paragogi.net)

Μια καθετοποιημένη κτηνοτροφική βιολογική μονάδα, που ασχολείται με την παραγωγή, τη συσκευασία και την εμπορία τυριού, λειτουργεί μαζί με την οικογένειά του ο Χρήστος Παναγιωτίδης. Κι επειδή η φάρμα του διαθέτει εξαιρετικά χαρακτηριστικά πολυλειτουργικότητας, βιωσιμότητας, «πράσινων» πρακτικών και κοινωνικής προσφοράς, αναδείχθηκε ως ο καλύτερος αγρότης για το 2013. Ο 26χρονος μίλησε στην «Παραγωγή» για την καθημερινότητα και τα όνειρά του.

Στα δέκα του χρόνια ο Χρήστος Παναγιωτίδης έγινε, σχεδόν με το ζόρι «παιδί της υπαίθρου» και στα 26 του ανακηρύχτηκε αγρότης της χρονιάς για το 2013. Κέρδισε το βραβείο στην ημερίδα «ελληνική γεωργία, οι συντελεστές της αλλαγής», που διοργάνωσαν η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών και το Κέντρο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας στα τέλη Δεκεμβρίου, γιατί η φάρμα του διαθέτει εξαιρετικά χαρακτηριστικά πολυλειτουργικότητας, βιωσιμότητας, «πράσινων» πρακτικών και κοινωνικής προσφοράς.

Απ’ ό,τι φαίνεται, λοιπόν, η επιστροφή στη φύση του ταίριαζε. Το 1997 ο πατέρας του Χρήστου αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό. Αναγκαστικά σχεδόν, επειδή απολύθηκε και δεν έβρισκε άλλη δουλειά στη Θεσσαλονίκη που διέμεναν. Έτσι πήρε τη γυναίκα και τα παιδιά του και επέστρεψε στον οικισμό Πλατεία Θεσσαλονίκης. Εκεί, ξεκίνησε με λίγα στρέμματα και 300 ζώα, για να φτάσουν σήμερα με το γιο του να καλλιεργούν 800 στρέμματα κτηνοτροφικών φυτών -μηδική, καλαμπόκι και σιτηρά- για τα 500 πρόβατα και τα 100 κατσίκια τους, που προέρχονται από αυτόχθονες φυλές. Βιολογικής εκτροφής ζώα, από τα οποία φτιάχνουν βιολογική φέτα και κατσικίσιο τυρί στο δικό τους τυροκομείο, προϊόντα που μάλιστα έχουν βραβευτεί και με το Αργυρό Βραβείο Γεύσης στο 3ο Φεστιβάλ Ελληνικού Γάλακτος και Τυριού. Και φυσικά, το διαθέτουν οι ίδιοι στην αγορά.

Ο Χρήστος βοηθούσε από μικρός στα χωράφια. Η αδυναμία του, μάλιστα, ήταν το τρακτέρ. Αφότου όμως φοίτησε μετά το Γυμνάσιο στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων και Τεχνολογία Τροφίμων στη Θεσσαλονίκη, επέστρεψε στο χωριό για ν’ ασχοληθεί με την επιχείρηση. Τότε, το 2009, το γάλα το έδιναν πολύ φθηνά σε γαλακτοβιομηχανία. Εκμεταλλευόμενοι το πρόγραμμα Leader, αποφάσισαν να μπουν στη μεταποίηση, στήνοντας το δικό τους τυροκομείο, δυναμικότητας ενός τόνου γάλακτος ημερησίως.

«Το αγάπησα», λέει ο Χρήστος στην «Παραγωγή» για το τυροκομείο, το οποίο έχει αναλάβει μόνος του από την ημέρα που άνοιξε. Από αυτό παράγουν 25 τόνους φέτας και κατσικίσιου τυριού. Αρχικά το πουλούσαν σε καταστήματα, αλλά στη συνέχεια επέλεξαν τις λαϊκές αγορές. Τους συμφέρει περισσότερο, επειδή αποφεύγουν τον… μεσάζοντα. Στις λαϊκές πηγαίνει ο πατέρας του Χρήστου, ο κ. Γιάννης.

Η καθημερινότητα και η επιβράβευση

Η επιχειρηματικότητα στον αγροτικό τομέα είναι δύσκολη και απαιτητική. Το καθημερινό πρόγραμμα του Χρήστου ξεκινά στις 6 το πρωί με μια επίσκεψη στους στάβλους για άρμεγμα. Στις 9 π.μ. πηγαίνει στο τυροκομείο και μένει εκεί μέχρι τις 4 το απόγευμα. Μετά, μέχρι τις 7 πηγαίνει και στο απογευματινό άρμεγμα. Εάν βέβαια είναι καλοκαίρι, τότε μετά το άρμεγμα περνά και από τα χωράφια μέχρι τις 9 το βράδυ.

Η βράβευσή του τον ικανοποίησε πολύ. Όπως λέει ο ίδιος, δεν φανταζόταν πως θα έβγαινε πρώτος. Στις 29 Ιανουαρίου μάλιστα, θα εκπροσωπήσει και την Ελλάδα στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον καλύτερο νέο αγρότη. Αυτές τις μέρες ετοιμάζει και την παρουσίαση που θα κάνει. «Θέλω να φανεί η Ελλάδα», τονίζει ο Χρήστος.

Τα όνειρα

Η επιτυχία του τυριού που παράγουν είναι μεγάλη, καθώς ξεπουλούν. Μέσα στα επόμενα βήματα του Χρήστου είναι να αυξήσει τα ζώα του, για να μπορέσει να παράγει περισσότερο τυρί. Σε μεταγενέστερο στάδιο θέλει να εξαπλωθεί σε όλο το φάσμα της κτηνοτροφίας, στήνοντας ένα δικό του κρεοπωλείο. Η ήδη καθετοποιημένη κτηνοτροφική βιολογική του μονάδα να επεκταθεί από την παραγωγή, τη συσκευασία και την εμπορία τυριού και στο κρέας.