Ημερολόγιο καλλιεργητή

Στη μηλιά και σε όλες τις δενδρώδεις καλλιέργειες, ο έλεγχος την κατάλληλη περίοδο για την ύπαρξη μολυσματικών ευρημάτων από έντομα, μύκητες, ιούς και παντοειδείς εχθρούς, προσφέρει την ευκαιρία προληπτικής αντιμετώπισής τους. Στην εγκατάσταση θερμών σπορείων κατά τη διάρκεια του χειμώνα, συμπεριλαμβάνονται και τα θερμοσπορεία για το πράσο, με στόχο να υπάρχει το προϊόν στην αγορά τον Ιούλιο. Κατάλληλη είναι η εποχή για τη χρησιμοποίηση μεταφυτρωτικών, ορμονικών ζιζανιοκτόνων για την αντιμετώπιση αρκετών πλατύφυλλων ζιζανίων σε καλλιέργειες χειμερινών σιτηρών.

ΜΗΛΙΑ

Στις φυτείες της μηλιάς πρέπει να γίνεται έλεγχος κατά διαστήματα από εξειδικευμένο προσωπικό, με στόχο τον εντοπισμό ενδείξεων ή και αποδείξεων για την ενδεχόμενη προσβολή παθογόνων μικροοργανισμών.

Η χειμερινή περίοδος κατά την οποία τα δέντρα της μηλιάς ληθαργούν, είναι η πιο σημαντική περίοδος για τη διενέργεια των προαναφερθέντων ελέγχων, γιατί αναζητούνται, μεταξύ των άλλων, στα πεσμένα φύλλα της μολύσματα της πιο σοβαρής μυκητολογικής της ασθένειας, του φουζικλάδιου, καθώς και ωοτοκίες ακάρεων, αφίδων, κοκκοειδών και έλκη του βακτηριακού καψίματος.

Οι έλεγχοι πρέπει να είναι πάντοτε προληπτικοί και γίνονται και στην προσπάθεια του εντοπισμού των δέντρων που έχουν προσβληθεί από εδαφογενείς φυτοπαθογόνους μύκητες, όπως είναι αυτοί των γενών Verticillium, Armillaria, Phizoctonia, Rythium και Phytophthora.

Ευνόητο είναι ότι στις περιπτώσεις που εντοπισθούν ευρήματα, πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα καλλιεργητικά μέτρα, όπως είναι τα κλαδέματα, η απομάκρυνση και το κάψιμο των προσβεβλημένων κλαδιών.

ΠΡΑΣΟ

Το πράσο είναι ένα χειμερινό λαχανικό που καλλιεργείται στη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία και την Αττική και η σπορά του γίνεται το Δεκέμβριο σε θερμαινόμενα σπορεία και το Φεβρουάριο η μεταφύτευσή του, δηλαδή 2 περίπου μήνες μετά, για να έχουμε παραγωγή τον Ιούλιο.

Συγκριτικό πλεονέκτημα του θερμού έναντι του ψυχρού σπορείου είναι η σημαντική πρωίμηση της παραγωγής, αφού με το ψυχρό σπορείο το προϊόν θα είναι έτοιμο το Σεπτέμβριο.

Συνιστάται το έδαφος του σπορείου να είναι ελαφρύ (μίγμα χώματος, άμμου και κοπριάς), ψιλοχωματισμένο, απαλλαγμένο ζιζανίων και εφοδιασμένο με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (άζωτο, φωσφόρο και κάλιο). Η απόσταση μεταξύ των γραμμών σποράς πρέπει να είναι 8-15 εκατοστά και το βάθος σποράς δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1 εκατοστό.

Επισημαίνεται ότι στο σπορείο τα φυτά δέχονται όλες εκείνες τις περιποιήσεις και τις καλλιεργητικές φροντίδες που δέχονται και στο χωράφι, με ιδιαίτερη προσοχή στα απαραίτητα ποτίσματα.

Στην προσοχή των παραγωγών πρέπει να είναι το πρώτο πότισμα, που θα γίνει αμέσως μετά τη σπορά και στη συνέχεια με σκοπό να διατηρηθεί η υγρασία στο ανώτερο τμήμα του εδάφους και μάλιστα σε ικανοποιητικά επίπεδα, να ακολουθήσουν τρία ποτίσματα την εβδομάδα. Τα ποτίσματα ενδείκνυνται να σταματούν λίγες ημέρες πριν τη μεταφύτευση για να «ψηθούν» και να σκληραγωγηθούν τα φυτά, καθώς επίσης και να περιοριστεί η αποτυχία κατά τη διάρκεια της μεταφύτευσής τους.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΣΙΤΗΡΑ

Εποχή κατάλληλη για την αντιμετώπιση των ζιζανίων στις καλλιέργειες των χειμερινών σιτηρών για την οποία συνιστάται η χημική ζιζανιοκτονία με τα κατάλληλα, εγκεκριμένα μεταφυτρωτικά, ορμονικά ζιζανιοκτόνα. Η εφαρμογή των μεταφυτρωτικών ζιζανιοκτόνων πρέπει να γίνεται μεταξύ του 3ου και 4ου φύλλου, καθώς και όταν εμφανισθεί ο πρώτος κόμβος στο στέλεχος των σιτηρών. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την περίοδο τα φυτά βρίσκονται στο στάδιο του αδελφώματος.

Σημειώνεται, τέλος, ότι για είναι αποτελεσματική η μεταφυτρωτική ζιζανιοκτονία, πρέπει να γίνεται σχετικά νωρίς και σίγουρα όταν τα ζιζάνια είναι ακόμα μικρά. Προσοχή πρέπει να δίνεται, επίσης, από τους παραγωγούς στο πότε πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα ζιζανιοκτόνα, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα φυτοτοξικότητας. Συνιστάται η εφαρμογή των ζιζανιοκτόνων, όταν τα καλλιεργούμενα φυτά είναι μικρά και όταν οι θερμοκρασίες του περιβάλλοντος είναι χαμηλές.

Η επιλογή τους θα εξαρτηθεί από τα υπάρχοντα ζιζάνια στο χωράφι, από το κόστος προμήθειας, αλλά και από την πιθανή ανάπτυξη φαινομένων ανθεκτικότητας κάποιων από αυτά. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα ζιζάνια αγριοβρώμη, ήρα, φάλαρη, παπαρούνα κ.ά. αν δεν αντιμετωπιστούν με την εναλλαγή των καλλιεργειών (αμειψισπορά), θα πρέπει να καταπολεμηθούν με διαφορετικά μεταφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα, που θα έχουν διαφορετικό τρόπο δράσης. Στόχος πρέπει να είναι πάντοτε η αποφυγή χρήσης ορισμένων αγρωστωδοκτόνων σκευασμάτων ή σουλφονυλουριών, που έχουν ήδη καταστεί αναποτελεσματικά για τον έλεγχο ορισμένων ζιζανίων.