Το πρώτο μεταποιητήριο στέβιας στην Ελλάδα

Της AΝΝΑΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖH

(arampatzi@paragogi.net)

Θετικά είναι τα πρώτα δείγματα της καλλιέργειας στέβιας στην Ελλάδα και ο Συνεταιρισμός στην Καρδίτσα, που ασχολείται αποκλειστικά με το φυτό, κάνει ένα βήμα παραπέρα.

Το επόμενο βήμα για την καλλιέργεια στέβιας στην Ελλάδα έγινε στην Καρδίτσα. Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέβιας, που μετρά μόλις λίγους μήνες ζωής, κατέθεσε φάκελο για την ένταξη στο πρόγραμμα Leader, με στόχο την κατασκευή μονάδας επεξεργασίας στεβιοσακχαριτών. «Το σχέδιο περιλαμβάνει μια κλειστή γραμμή μεταποίησης στέβιας σε σιρόπι», εξηγεί στην «Παραγωγή» ο κ. Γιώργος Κουλοσούσας, πρόεδρος του Συνεταιρισμού.

Θα είναι μια μικρή μονάδα, αρκετή για να καλύψει την παραγωγή 100 στρεμμάτων, αλλά όπως επισημαίνει ο κ. Κουλοσούσας, «θα είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη». Το κόστος της ανέρχεται στα 300.000 ευρώ και εφόσον πάρει έγκριση ο φάκελος, θα καλυφθεί το 50% της χρηματοδότησης και το υπόλοιπο θα το αναλάβουν τα μέλη του Συνεταιρισμού, από τη συμμετοχή τους στο κεφάλαιό του. Η απάντηση θα έρθει μέχρι τα τέλη του μήνα και αν είναι θετική, θα ολοκληρώσει μέρος του στόχου του Συνεταιρισμού. Εξ’ αρχής, αυτό που ήθελαν είναι ένας Συνεταιρισμός που θα καλλιεργεί, θα μεταποιεί και θα εμπορεύεται προϊόντα στέβιας. Μέχρι στιγμής ο Συνεταιρισμός διαθέτει 42 στρέμματα, τα οποία είναι αρκετά για να δοκιμάσουν την τύχη τους. Μάλιστα, επειδή κόπηκε η πρώτη σοδειά, σε δεκαπέντε μέρες περίπου θα ξέρουν τις αποδόσεις.

Τα μέλη

Τα μέλη του Συνεταιρισμού είναι λίγα προς το παρόν. Ωστόσο, περιμένουν στο προσεχές διάστημα να ξεπεράσουν τα σαράντα. Αν και η καλλιέργεια έχει δοκιμαστεί στο Νομό τον τελευταίο χρόνο, είναι φειδωλοί. Δεν προτρέπουν τους αγρότες να βάλουν σωρηδόν στρέμματα με στέβια, αλλά προχωρούν συντηρητικά.

«Υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον. Γι’ αυτό και διοργανώνουμε πολλές ημερίδες στο Νομό και ενημερώνουμε τον κόσμο», επισημαίνει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού. «Το εγχείρημα αυτό στήνεται έτσι ακριβώς όπως πρέπει να δουλεύει ο αγρότης», προσέθεσε.

Οι προοπτικές

Εάν το μεταποιητήριο πάει καλά και δείξει ότι υπάρχουν δυνατότητες, τότε θα αυξήσουν τα στρέμματα. Σύμφωνα με τον κ. Κουλοσούσα, το φυτό αυτό ταιριάζει στον θεσσαλικό κάμπο και θα καλλιεργηθεί. Επιπλέον, εφόσον υπάρξει και δυνατότητα μεταποίησης θα είναι και προσοδοφόρο. Όσο για τη ζήτηση στέβιας, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού δήλωσε: «Η αγορά ψάχνει γλυκαντικές ουσίες, όχι αυτές την αγορά». Να σημειωθεί ότι ακατέργαστα τα φύλλα στέβιας κοστολογούνται μεταξύ 1,5-2,5 ευρώ το κιλό.

Στέβια, η νέα ζάχαρη

Η στέβια «γεννήθηκε» στα υψίπεδα της Παραγουάης. Το πολυετές αυτό φυτό χαρακτηρίζεται και ως φυτό της νέας χιλιετίας. Είναι φυσική γλυκαντική ουσία χωρίς θερμίδες, που καταναλώνεται άφοβα, ακόμα και από διαβητικούς. Μπορεί να αντικαταστήσει τόσο την κοινή ζάχαρη σε οποιαδήποτε χρήση της, έχοντας όμως πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντί της, όσο και τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες, καθώς δεν έχει παρενέργειες που αποδίδονται σε αυτές. Μάλιστα, οι αναλύσεις έδειξαν ότι η στέβια περιέχει πάνω από 100 οργανικές και ανόργανες ουσίες, τις οποίες χρησιμοποιεί ο ανθρώπινος οργανισμός. Η στέβια χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές ως υποκατάστατο ζάχαρης και σε περισσότερες από είκοσι χώρες. Μόλις το Νοέμβριο του 2011 η Ε.Ε. επέτρεψε τη χρήση της ως υποκατάστατο ζάχαρης σε τρόφιμα και ποτά.

Κατά τα πειράματα στην Ελλάδα, η στρεμματική απόδοση της στέβιας ήταν μεταξύ 100-400 κιλών ανά στρέμμα. Με τιμές πώλησης που μπορούν να φτάσουν τα 3 ευρώ το κιλό, το εισόδημα του παραγωγού είναι σε καλά επίπεδα. Το κόστος παραγωγής είναι περίπου 400-500 ευρώ ανά στρέμμα, ενώ το φυτό χρειάζεται να σπαρθεί μόνο μια φορά στα 4-5 χρόνια.

ΘΕΜΑ 2

ΤΙΤΛΟΣ

Ελαιόλαδο: Προοπτικές στη γερμανική αγορά

Σημαντικά περιθώρια να κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο στην τεράστια αγορά της Γερμανίας έχει το ελληνικό ελαιόλαδο, το οποίο είναι μεν γνωστό στους Γερμανούς αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμα να κυριαρχήσει στη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε.

Σήμερα, κυριότερη προμηθεύτρια χώρα της Γερμανίας σε ελαιόλαδο είναι με διαφορά η Ιταλία, που καλύπτει τα 3/4 των εισαγωγών. Η Ελλάδα και η Ισπανία διαθέτουν μερίδια περίπου 10% η κάθε μία επί του συνόλου των εισαγωγών, ωστόσο ενδεικτικό της δυναμικής που έχει στη συγκεκριμένη αγορά το ελληνικό ελαιόλαδο είναι το γεγονός ότι οι ελληνικές εξαγωγές παρθένου ελαιολάδου αυξήθηκαν το 2012 σε περίπου 6.200 τόνους, αξίας περίπου 24 εκατ. ευρώ. Όπως σημειώνεται, μάλιστα, σε έκθεση του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του ελληνικού προξενείου στο Ντίσελντορφ, σε όρους αξίας το μερίδιο της Ελλάδας επί των εισαγωγών παρθένου ελαιολάδου της Γερμανίας είναι υψηλότερο και κυμαίνεται μεταξύ 11,5 και 13,5%.

Γενικά, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η Γερμανία είναι η 11η μεγαλύτερη αγορά ελαιολάδου στον κόσμο, με την κατανάλωση ελαιολάδου σχεδόν να έχει εξαπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ το 2012 η κατανάλωση ελαιολάδου στη Γερμανία αυξήθηκε στους 59.000 τόνους.

Μπορεί η κατά κεφαλήν κατανάλωση ελαιολάδου να αυξάνεται, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις μεσογειακές χώρες και κατά την τελευταία πενταετία (2008-2012) οι εισαγωγές ελαιολάδου της Γερμανίας ακολουθούν ανοδική τάση σε όρους ποσότητας, όχι όμως σε όρους αξίας, καθώς η μέση τιμή εισαγωγών υποχωρεί. Επιπλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό των εισαγωγών ελαιολάδου της Γερμανίας αφορά παρθένο ελαιόλαδο, αν και την τελευταία πενταετία παρατηρείται αύξηση των εισαγωγών άλλου ελαιολάδου.

Ο μεγαλύτερος όγκος πωλήσεων ελαίων στο γερμανικό λιανεμπόριο αφορά ηλιέλαιο, ενώ στη δεύτερη θέση βρίσκεται το κραμβέλαιο. Το ελαιόλαδο έχει την τρίτη θέση στις προτιμήσεις των καταναλωτών και ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης και η υπεροχή των discounters στο γερμανικό λιανεμπόριο έχει ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των πωλήσεων ελαιολάδου να αφορά προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας.