Nutriart: Στις τράπεζες ρίχνει το μπαλάκι η διοίκηση

Της Βούλας Μαλαίνου

Το έντονο πρόβλημα ρευστότητας και οι άκαρπες προσπάθειες αναδιάρθρωσης είχαν κινήσει υποψίες, ωστόσο η πρόσφατη πρόταση εξαγοράς από τον Κίκιζα άνοιξε «παράθυρο» αισιοδοξίας, το οποίο, σύμφωνα με τη διοίκηση της Nutriart (Κατσέλης), «έκλεισαν» οι τράπεζες…

 Η απόφαση της οικογένειας Δαυίδ-Λεβέντη να καταθέσει αίτηση πτώχευσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, για ορισμένους θεωρήθηκε εξέλιξη λίγο-πολύ αναμενόμενη. Για κάποιους άλλους, ωστόσο, «έπεσε» στην εγχώρια αγορά σαν κεραυνός εν αιθρία. Για τους μεν, η απόφαση της εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών ήταν ουσιαστικά ειλημμένη, δεδομένης της διακοπής της παραγωγής της, γεγονός που αποδεικνύει την ανυπαρξία ρευστού, προκειμένου να προμηθευτεί τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Για τους δε, υπήρχε η ελπίδα της τελευταίας στιγμής, σύμφωνα με την οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα υπήρχε η πολυπόθητη «κάθαρση» αργά ή γρήγορα.

Όπως και να ’χει, η Nutriart οδηγείται και αυτή με τη σειρά της στο δρόμο που έχουν χαράξει κορυφαίες ελληνικές βιομηχανίες, εξαιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης που πλήττει το ελληνικό επιχειρείν, στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Που σημαίνει πως μέχρι το Σεπτέμβριο και συγκεκριμένα στις 18 του μηνός, οπότε θα εκδικαστεί η υπόθεση της αίτησης κήρυξης πτώχευσης της εταιρείας, οι περίπου 500 εργαζόμενοί της θα βρεθούν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο της ανεργίας. Παράλληλα, το γεγονός πως η αποπληρωμή των οικονομικών της υποχρεώσεων προς τους προμηθευτές και τους πελάτες της δεν δύναται να προσδιοριστεί ακόμα χρονικά, προκαλεί «σύγκρυο» στους τελευταίους, οι οποίοι καλούνται τώρα να επαναπροσδιορίσουν τα πλάνα τους.

Κύκλοι της αγοράς υποστηρίζουν πως ο κλάδος των τροφίμων πιέζεται ολοένα και εντονότερα από τα προβλήματα ρευστότητας, τα οποία οδηγούν τις επιχειρήσεις που τον απαρτίζουν στο οριστικό «λουκέτο», σε μία εποχή, όπου οι εξαγωγές είναι η μοναδική σανίδα σωτηρίας γι’ αυτές…

Όσοι γνωρίζουν από κοντά το παρασκήνιο της απόφασης Δαυίδ-Λεβέντη, υπενθυμίζουν πως τα «χτυπήματα» για την εισηγμένη ξεκίνησαν το 2010, με την ακύρωση της απόφασης του υπουργείου περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής από το Συμβούλιο της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία είχε εγκριθεί η χωροθέτηση μονάδων στο χώρο του οικοδομικού συγκροτήματος «Αλευρόμυλοι Αλλατίνη» στη Θεσσαλονίκη, που ανήκει κατά 50% στην Αλλατίνη. Από τη στιγμή που η εταιρεία δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει το εν λόγω ακίνητο, στο οποίο είχε διαθέσει τεράστια κεφάλαια, τα ήδη διευρυμένα με ζημιές οικονομικά της μεγέθη πήραν για τα καλά την «κατηφόρα».

Η χαριστική βολή

Από τη διοίκηση της εταιρείας, πάντως, όπως αφήνεται να εννοηθεί και από την επίσημη ανακοίνωση κήρυξης πτώχευσης της Nutriart, το «μπαλάκι» ρίχνεται στις τράπεζες. Αυτό, διότι κύκλοι της επιχείρησης επισημαίνουν πως οι τράπεζες αρνήθηκαν να «ανοίξουν» τις κάνουλες χρηματοδότησης για την οικογένεια Δαυίδ-Λεβέντη, προκειμένου να «κλειδώσει» συμφωνία επί τρίτου σχεδίου αναδιάρθρωσης για την επιχείρηση.

Όπως ανακοίνωσε η διοίκηση της εταιρείας, με επιστολή της προς το Χρηματιστήριο Αθηνών, «αν και το τελευταίο διάστημα κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για την αναδιάρθρωσή της, η επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, ταυτόχρονα με τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπήρξαν στην οριστικοποίηση, στη σύναψη και στην υλοποίηση των συμφωνιών χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες, επιβάρυνε σε μεγάλο βαθμό την οικονομική της κατάσταση, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η εταιρεία να μην είναι σε θέση πλέον να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της».

Σημειώνεται ότι περίπου 11 μήνες κράτησε η διαπραγμάτευση για την πρώτη συμφωνία με τις τράπεζες το 2011 και εννέα μήνες το 2012, με αποτέλεσμα όταν εκταμιεύτηκαν τα αναγκαία κεφάλαια, η κατάσταση για το μέλλον της Nutriart να είναι μη αναστρέψιμη.

Στο μεταξύ, ενδεικτικό της άσχημης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η εταιρεία, είναι το γεγονός ότι πριν από την τελευταία ρύθμιση χρεών είχε βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ύψους 110,1 εκατ. ευρώ, ενώ το σύνολο των υποχρεώσεών της στις 31 Δεκεμβρίου 2012 ανερχόταν σε 170,5 εκατ. ευρώ. Επίσης, οι πωλήσεις της ήταν 20,242 εκατ. ευρώ, σημαντικά μειωμένες, έναντι 38,3 εκατ. ευρώ το 2011, ενώ οι ζημιές της το 2012 διαμορφώθηκαν σε 36,8 εκατ. ευρώ.

Επισημαίνεται, ωστόσο, πως η διοίκηση της εταιρείας, προτού λάβει απόφαση περί αίτησης κήρυξης πτώχευσης, είχε προβεί σε κινήσεις εκποίησης περιουσιακών στοιχείων, όπως έκανε με την πώληση των εμπορικών σημάτων Fytro, Organic και Άνθος στη «Γιώτης», έναντι τιμήματος 3,15 εκατ. ευρώ, ενώ είχε κλείσει τη γραμμή παραγωγής ψωμιού στη Θεσσαλονίκη.

Οι εργαζόμενοι ζητούν συνάντηση με Βρούτση

Στο μεταξύ, τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση θέλουν να συναντήσουν οι εργαζόμενοι της Nutriart, προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που ανακύπτει μετά την υποβολή αίτησης κήρυξης πτώχευσης της εταιρείας.

Ειδικότερα, οι 480 εργαζόμενοι προς τους οποίους ανακοινώθηκε η κατάθεση αίτησης για την υπαγωγή της εταιρείας σε καθεστώς πτώχευσης, ζητούν να μείνει ανοικτό το εργοστάσιο, να μη χαθεί καμία θέση εργασίας και να μη γίνει καμία αλλαγή στα εργασιακά.

Η «καμένη» λύση της Μέλισσα-Κίκιζας

Όσο ο Σεπτέμβρης πλησιάζει, τόσο η υπόθεση της Nutriart θα ξεκαθαρίζει περαιτέρω. Το έκδηλο ενδιαφέρον της Μέλισσα-Κίκιζας για την αγορά των εγκαταστάσεων του αλευρόμυλου Αλλατίνη ήταν κοινό μυστικό, το οποίο ανακοινώθηκε και επίσημα στις 3 Ιουνίου στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Γεγονός που «πλημμύρισε» με χαμόγελα την εγχώρια αγορά, τα οποία εν τέλει «πάγωσαν» από τη γνωστοποίηση της αίτησης κήρυξης πτώχευσης.

Το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο ανακοινώσεων παραμένει το «τρωτό» σημείο στην όλη υπόθεση της γνωστής οικογενείας.

Η διοίκηση, πάντως, τότε διατείνονταν πως βρίσκεται σε συνεννόηση με τις πιστώτριες τράπεζες και εξετάζει την πρόταση της Μέλισσα-Κίκιζας μαζί με άλλες προτάσεις και προτεινόμενες λύσεις, που θα δύνανται να εξασφαλίσουν στο μέτρο του δυνατού την επιβίωση και την προοπτική της στο μέλλον.

Διευκρινίζεται, ωστόσο, ότι μέχρι και την αίτηση κήρυξη πτώχευσης από τη Nutriart, ουδεμία οριστική απόφαση ή (προ)συμφωνία δεν είχε δει τα φώτα της δημοσιότητας.

Από το περιβάλλον της εισηγμένης, πάντως, ακούγεται πως από τις τράπεζες δεν υπήρξε καμία αντίδραση, ούτε θετική ούτε αρνητική, ως προς το ζήτημα της εξαγοράς, γεγονός που συνετέλεσε στην απόφαση της διοίκησης για κήρυξη πτώχευσης.